Drukuj
Miejsce substancji tzw. „biobójczych” wśród produktów ochronnych do drewna
Wywodzące się ze środowiska roślinnego drewno jest wrażliwe na niektóre czynniki środowiskowe i w zależności od jego naturalnej trwałości użycie preparatu ochronnego zawierającego substancje czynne „biobójcze” może być jedynym sposobem umożliwiającym ich wykorzystanie. W rzeczywistości materiały budowlane z drewna muszą mieć odpowiedni poziom odporności, aby zapewnić trwałą, wytrzymałą i zdrową konstrukcję budowanego obiektu
Optymalne i indywidualne dozowanie substancji czynnych „biobójczych” dla zabezpieczenia drewna
Nowe technologie pozwoliły formułom chemicznym uzyskać odpowiedni poziom skuteczności i stosowności dzięki ukierunkowanemu doborowi substancji biobójczych, skutecznych w bardzo małych ilościach, w produktach ochronnych do drewna.
Minimalna gwarancja skuteczności wynosi co najmniej 10 lat. Preparat ma własności grzybobójcze lub owadobójcze.
Środki do ochrony drewna, zawierające substancje biobójcze, są jedynymi skutecznymi i certyfikowanymi preparatami, zapewniającymi oczekiwaną skuteczność niezbyt odpornym gatunkom drewna.
Te dokładnie dozowane produkty, mikroemulsje w fazie wodnej, zapobiegają rozwojowi grzybów, owadów, których larwy żerują w drewnie oraz termitów.
Umożliwiają dzięki temu używanie w budownictwie występujących w Europie gatunków drewna żywicznego (miękkiego) czy liściastego.
Zabezpieczenie drewna substancjami biobójczymi, etapy zabiegu i użycie
Aby zapewnić klasę użytkową 2 lub 3.1, pozwalającą na użycie drewna w konstrukcji budowlanej, drewno należy zabezpieczyć na powierzchni.
Aplikacja odbywa się poprzez zanurzenie lub natrysk.
Po zabiegu drewno musi wyschnąć w zadaszonym miejscu. Jest to etap wiązania.
Następnie zaimpregnowane drewno zostaje poddane obróbce w zakładzie przetwórczym i użyte w budownictwie, nie wpływając na jakość powietrza w pomieszczeniach, ponieważ zawarte w drewnie substancje nie są lotne.
Pod koniec życia obecność substancji biobójczych w materiałach drewnianych nie czyni z nich specjalnych odpadów przemysłowych, a ich usuwanie nie wymaga specjalnych środków ostrożności wobec ludzi czy środowiska.
Zabezpieczanie drewna w przyszłości z czy bez użycia substancji biobójczych?
Wszystkie działy badawczo-rozwojowe w przemyśle chemicznym koncentrują swoje wysiłki na wprowadzaniu na rynek produktów coraz niezawodniejszych i bardziej przyjaznych dla środowiska.
Powstają preparaty bez substancji biobójczych, jednak nie zapewniają one wymaganej dla drewna konstrukcyjnego trwałości.
W międzyczasie rygorystyczne przepisy, dotyczące ochrony zdrowia i środowiska, regulują produkty wytwarzane na bazie substancji biobójczych, od wprowadzenia do obrotu substancji, do wprowadzenia do obrotu i używania produktów zawierających w swoim składzie substancje biobójcze.
Preparaty ochronne do drewna spełniają wymogi Rozporządzenia dotyczącego produktów biobójczych 98/8/WE. Wymagają one zezwolenia na wprowadzenie na rynek w 2/3 krajów Europy, ich zgodność gwarantuje użytkownikom oraz środowisku wysoki poziom ochrony.
Korzystne zabiegi dla zapewnienia zgodności konstrukcji budowlanej
Wymogi prawne dotyczące materiałów drewnianych i drewnopochodnych niebutwiejących, używanych w budownictwie, zostały określone w ustawie 99-471 z czerwca 1999 r. oraz w dekrecie 2006-591 z 23 maja 2006 r. w sprawie ochrony budynków przed termitami i innymi owadami i larwami drewnojadów. (link do ustaw gdzieś w artykule w blogu lub na stronie Sarpap–Cecil w dokumentacji?) Te linki pozwalają użytkownikowi uzyskać dodatkowe informacje, ale nie służą do pozycjonowania, a więc strona docelowa powinna zawierać jedynie informacje oczekiwane przez użytkownika (może to być nawet np. link do artykułu ustawy w Legalis)
Rozporządzenie ma zastosowanie również do zabudowy zewnętrznej lub konstrukcji niewymagających pozwolenia na budowę.
W tych ramach prawnych wymagane jest od wszystkich materiałów drewnianych lub drewnopochodnych (płyty), wpływających na solidność konstrukcji nowych budynków, zapewnienie odporności na działanie owadów i larw drewnojadów i termitów.